കണ്ണാടി

Administrator ന്റെ നോട്ടീസ് വായിച്ചപ്പോള്‍ ഒരു വികാരിയച്ചന്‍ അല്ലെങ്കില്‍ ഒരു മെത്രാന്‍ എഴുതിയ Notice പോലെ തോന്നി. ഞങ്ങളുടെ പ്രസ്ഥാനത്തിന് ചില നിയമങ്ങളും ചിട്ടകളും ഒക്കെ ഉണ്ട്. അതനുസരിച്ച് പെരുമാറിയില്ലെങ്കില്‍ എഴുതുന്നത് മായിക്കും, എഴുത്ത് നിരോധിക്കും എന്നൊക്കെ. വിമര്‍ശിക്കാന്‍ എന്ത് എളുപ്പമാണ്?
 സ്വന്തമായി ഒരു പ്രസ്ഥാനത്തിന്റെ ചുമതല ആകുമ്പോള്‍ അങ്ങനെ ഒക്കെ എല്ലാവരും പെരുമാറും. അത് മനുഷ്യ സ്വഭാവം. അതില്‍ ഒരു തെറ്റും ഇല്ല. എല്ലാ പ്രസ്ഥാനങ്ങള്‍ക്കും ലക്ഷ്യങ്ങളും നിയമങ്ങളും പെരുമാറ്റചിട്ടകളും ഉണ്ട്. അത് ഉണ്ടാക്കുന്നവരായിരിക്കില്ല പലപ്പോഴും അത് നടപ്പാക്കുന്നത്. 
അച്ചന്മാരും പള്ളിയും ചെയ്യുന്നതെല്ലാം ശരിയാണ് എന്നല്ല പറഞ്ഞു വരുന്നത്. പക്ഷെ തിണ്ണമിടുക്ക് കാണിക്കാന്‍ അച്ചമാര്‍ക്ക് മാത്രമല്ല അറിയാവുന്നത് എന്ന് മനസിലായി.

കാഹില്‍ ജിബ്രാന്‍ എന്ന ഇസ്രേല്‍ കവി നമ്മള്‍ ഓരോരുത്തരെയും പറ്റി പറഞ്ഞത് ഇങ്ങനെയാണ്. ഒരു സമാജത്തിലെ ഏറ്റവും നല്ലതും ഏറ്റവും ചീത്തയും നമ്മളില്‍ എല്ലാവരിലും ഉണ്ട്. 
ഈ അച്ചന്മാരും കന്യാസ്ത്രീകളും എവിടുന്നു വന്നു. അവരെല്ലാം നമ്മുടെ അനിയന്മാരും, ചേട്ടന്മാരും, പെങ്ങന്മാരും, ബന്ധുക്കളും, ബാല്യകാലസുഹൃതുകളും, അയല്‍വാസികളും ഒക്കെ അല്ലെ? അവരാരും നമ്മളെക്കാള്‍ നല്ലവരോ ചീത്തയോ ആണോ? അല്ല. പിന്നെ ഒരു സംഘനയുടെ അംഗമായപ്പോള്‍ ആ മുന്‍ബന്ധം എവിടെ പോയി? അവരെല്ലാം ഇങ്ങനെ മാറി പോകാന്‍ കാരണം എന്ത്? നമ്മളുടെ സമുദായത്തില്‍ നിന്ന് അച്ഛനാകാന്‍ പോകുന്ന പിള്ളേരെ പറ്റി ഒന്ന് ഓര്‍ത്തു നോക്കുക. വലിയ തലയെടുപ്പും കഴിവും ഒന്നും ഉള്ളവരായിരിക്കുകയില്ല ഈ കുട്ടികള്‍.. മറിച്ച് അച്ചടക്കവും ഭക്തിയും അനുസരണയും ഉള്ള കുട്ടികള്‍. അവര്‍ ചെറുപ്പത്തിലെ വീട് വിട്ടു. 10-15 കൊല്ലം അവരുടേതായ ഒരു കൊച്ചു ലോകത്തില്‍ ജീവിക്കുന്നു. അവരുടെ നിലയും, വിലയും, നിലനില്പും എല്ലാം ആ ലോകത്തില്‍ ആണ്. ബന്ധങ്ങളും കൂട്ടുകെട്ടുകളും ആ ലോകത്തിന്റെ ചുറ്റളവില്‍ നില്‍ക്കുന്നു. 
അച്ചനായി കഴിഞ്ഞും അവരില്‍ ഓരോരുത്തരുടെയും പ്രധാന ബന്ധങ്ങള്‍ മറ്റു അച്ചന്മാരോട് ആണ്. കൂറ് തന്റെ വളര്‍ത്തപ്പനായ മെത്രാനോടും. നമ്മളെപ്പോലെ തിന്ന ചോറിനു നന്ദി അവര്‍ക്കും ഉണ്ട്. മെത്രാനോ? തന്നെ മെത്രാനാക്കിയ മാര്‍പാപ്പയോടും. ഇതിനാണ് organizational loyatly എന്ന് പറയുന്നത്. വൈദീകര്‍ക്ക് അല്മായരോടല്ല പ്രധാന ബന്ധം.(അങ്ങനെ ബന്ധപ്പെടാന്‍ വന്നാല്‍ നമ്മള്‍ സമ്മതിക്കുകയും ഇല്ല പ്രത്യേകിച്ചു പെണ്ണുങ്ങളുള്ള വീടാണേല്‍). 
വികാരി എന്നത് ഒരു ജോലി, ഒരു ചുമതല. അത് അവരെ ഏല്പിച്ചിരിക്കുന്നത് അല്മായരല്ല അവരുടെ മെത്രാനാണ്. അവരുടെ നിലയും വിലയും മറ്റു അച്ചന്മാരും മെത്രാനും അവരെ എങ്ങനെ അവലോകനം ചെയ്യുന്നു എന്നനുസരിച്ചിരിക്കും. 
ഒരു district collector ന്റെ കാര്യമെടുക്കുക. പൊതുജനം അവരെപ്പറ്റി എന്ത് പറഞ്ഞാലും അവര്‍ക്കെന്താ? മറ്റു administrative officers അവരെ പറ്റി എന്ത് പറയുന്നു എന്നതാണ് പ്രധാനം. അവരുടെ പ്രൊമോഷനും ശമ്പളവും അതിനെ ആധാരപെടുത്തിയാണ്. അച്ചന്മാരും അതുപോലെ തന്നെ. അവര്‍ കത്തോലിക്കാ സഭ എന്ന multinational corporation ന്റെ ജോലിക്കാരാണ്. 
ഈ സഭ നമ്മുടെതാണ് എന്നതു ഏറ്റവും വലിയ ഒരു മിഥ്യയാണ്.. വിശ്വാസവും പാരമ്പര്യവും ഒക്കെ നമ്മള്‍ ഓരോരുതരുടെതുമാണ്. പക്ഷെ സഭ എന്ന പ്രസ്ഥാനം നമ്മുടേതല്ല. പിരിവിനു ഇറങ്ങുമ്പോള്‍ അച്ചന്മാര്‍ അങ്ങനെ പറഞ്ഞേക്കാം രാഷ്ട്രിയക്കാര്‍ ഇലക്ഷന് മുന്‍പ് തരുന്ന വാഗ്ദാനങ്ങളുടെ വിലയെ അതിനു കൊടുക്കാവൂ. അല്മായര്‍ സഭയുടെ സമ്പത്താണ് എന്നൊക്കെ വല്ല ധ്യാന ഗുരുക്കളും പറഞ്ഞെങ്കില്‍ അത് ശരിയാ. അല്മായരാണ് സഭയുടെ economic base. 
Bollywood ഒരു dream factory ആണ് എന്ന് കേട്ടിട്ടില്ലേ. നമ്മള്‍ മരുന്ന് മേടിക്കാനുള്ള കാശു കൊടുത്തു സിനിമ ടിക്കറ്റ് മേടിക്കുന്നതെന്തിനാ. ഈ ദുരിതം പിടിച്ച ജീവിതത്തില്‍ നിന്ന് രഷപെട്ടു രണ്ടു മൂന്നു മണിക്കൂര്‍ സ്വപനം കാണാന്‍. സഭ ജീവിത പ്രശ്‌നങ്ങള്‍ക്ക് വായുഗുളിക പോലെ ലളിതമായ പ്രതിവിധികള്‍ നല്‍കുന്നു. നമ്മള്‍ അത് സ്വമനസാ മേടിക്കുന്നു പോക്കറ്റിലിരിക്കുന്ന കാശ് സന്തോഷത്തോടെ കൊടുക്കുന്നു. 
ആ വായുഗുളിക അരുവിത്തുറയും മലയാറ്റൂരും ഒക്കെ പല പല brand ആയി വിതരണം ചെയ്യപ്പെടുന്നു. സഭയ്ക്കുണ്ടായ സ്വത്തിന്റെ പ്രധാന ഭാഗം ഈ വായുഗുളിക വിലപനയില്‍ നിന്നാണ്. അത് പിന്നെ college ലും shopping complex ലും ഒക്കെ സഭ ഇന്‍വെസ്റ്റ് ചെയ്തു പണം വര്‍ദ്ധിപ്പിച്ചു. അത് സഭയിലെ മിടുക്കന്മാരുടെ അതിബുദ്ധി.

ഒന്നുമല്ലെങ്കിലും ഒരു കാര്യത്തില്‍ നമുക്ക് ആശ്വസിക്കാം. അംബാനി കാശുണ്ടാക്കിയാല്‍ അത് അയാളുടെ മക്കള്‍ക്ക്. മണര്‍കാട്ട് പാപ്പന്‍ കാശുണ്ടാക്കിയാല്‍ അത് അയാളുടെ കുടുംബത്തിനു കൊള്ളം. പക്ഷെ ഏതു കൂലി പണിക്കാരന്റെ മകനും സെമിനാരിയില്‍ ചേരാം, ഒന്ന് ഉത്സാഹിച്ചാല്‍ അച്ഛനാകാം, ഈ multinational corporation ന്റെ അംഗമാകാം. മെത്രനായില്ലെങ്കിലും ഒരു വികാരിയെങ്കിലും ആകാം. അതുകൊണ്ട് ഒരു കുടുംബമെങ്കിലും രക്ഷപെടില്ലേ?

വിമര്‍ശകര്‍ എപ്പോഴും ഈശോയുടെ ഉദാഹരണമാണ് ഉയര്ത്തിപിടിക്കുന്നത്. ഈശോ ശിഷ്യരോട് എല്ലാം ഉപേക്ഷിച്ചു തന്റെ പിന്‍പേ ചെല്ലാന്‍ കല്പിച്ചു. ആ യേശുവിന്റെ അനുയായികളാണോ ഈ വക ലൌകിക സമ്പത്തും സാമ്രാജ്യവും കെട്ടിപിടിച്ചു ജീവിക്കുന്നത് എന്നൊക്കെ. 
അല്ല ഒന്നോര്‍ത്തു നോക്കിക്കേ. അവര്‍ക്കും യേശുവിനെ പോലെ അത്ഭുതങ്ങള്‍ പ്രവര്‍ത്തിക്കാന്‍ ശക്തി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇതിന്റെ ഒന്നും ഒരു ആവശ്യവും ഇല്ലയിരുന്നെനെ. ഒരിക്കല്‍ വിശന്നപ്പോള്‍ നോക്കിയ മരത്തില്‍ പഴം കിട്ടാതെ വന്നപ്പോള്‍ അതിനെ ശപിച്ചു ഉണക്കിയ കര്‍ത്താവിന്റെ ശക്തി ഉണ്ടായിരുന്നെങ്കില്‍ ഇന്ന് ഏത് ഹോട്ടലിലും കേറി ഫ്രീയായി ശാപ്പിടാമായിരുന്നു. അഞ്ചപ്പം കൊണ്ട് അയ്യായിരം പേരുടെ വിശപ്പ് മാറ്റാമെങ്കില്‍ എത് ഇലക്ഷനും ഇന്ന് ജയിക്കാം DMK സ്ഥാനാര്‍ഥി ആയി. എത് അസുഖവും സുഖപ്പെടുത്തുവാന്‍ പറ്റുമെങ്കില്‍ പിന്നെതിനു ഹോസ്പിറ്റല്‍. ഈശോയുടെ ദൈവശക്തി കണ്ടിട്ടാണ് ശിഷ്യന്മാര്‍ കൂടെ കൂടിയത്. അതില്ലാത്ത അനുയായികള്‍ മറ്റുവിധം ശക്തികള്‍ ആര്ജിക്കുന്നു. അതില്‍ ഭാഗം പറ്റുന്നവര്‍ അത് ആസ്വദിക്കുന്നു. അതില്ലാത്തവര്‍ പ്രതിപക്ഷം ഭരണകൂടത്തെ വിമര്‍ശിക്കുന്ന പോലെ ഇരുന്നു പരാതിപെടുന്നു. അവര്‍ക്കും എന്തെങ്കിലും ഒരു ഓഹരി കിട്ടുന്നത് വരെ. അല്ലാതെന്തു